آنان كه با افكاري پاك و فطرتي زيبا در قلب ديگران جاي دارند را هرگز هراسي از فراموشي نيست چرا كه جاودانند

 * * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

فرمان دادم تا بدنم را بدون تابوت و مومیایی به خاک بسپارند تا اجزاء بدنم ذرات خاک ایران را تشکیل دهد

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

باران باش و ببار و نپرس کاسه های خالی از آن کیست

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

من به خاطر ندارم در هیچ جهادی برای عزت و کسب افتخار ایران زمین مغلوب شده باشم

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

همیشه با هم یکدل و صمیمی بمانید تا اتحادتان موید و پایدار بماند

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

حرمت قانون را بر خود واجب شمارید و خصایل و سنن قدیمی را گرامی بدارید

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

کارتان را آغاز کنید، توانایی انجامش بدنبال می آید .

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

هر برادری که از منافع برادر خود مانند نفع خویش حمایت کرد به کار خود سامان داده است

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

به احترام روح من که باقی و ناظر بر احوال شماست به انچه دستور میدهم عمل کنید

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

وقتی توبیخ را با تمجید پایان می دهید، افراد درباره رفتار و عملکرد خود فکر می کنند، نه رفتار و عملکرد شما

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

خداوندا دستهایم خالی است ودلم غرق در آرزوها -یا به قدرت بیکرانت دستانم را توانا گردان یا دلم را ازآرزوهای دست نیافتنی خالی کن

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

دستانی که کمک می کنند پاکتر از دستهایی هستند که رو به آسمان دعا می کنند…

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

اگر میخواهید دشمنان خود را تنبیه کنید به دوستان خود محبت کنید.

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

آنچه جذاب است سهولت نیست، دشواری هم نیست، بلکه دشواری رسیدن به سهولت است .

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

وقتی توبیخ را با تمجید پایان می دهید، افراد درباره رفتار و عملکرد خود فکر می کنند، نه رفتار و عملکرد شما

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

سخت کوشی هرگز کسی را نکشته است، نگرانی از آن است که انسان را از بین می برد .

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

اگر همان کاری را انجام دهید که همیشه انجام می دادید، همان نتیجه ای را می گیرید که همیشه می گرفتید .

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

افراد موفق کارهای متفاوت انجام نمی دهند، بلکه کارها را بگونه ای متفاوت انجام می دهند.

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

پیش از آنکه پاسخی بدهی با یک نفر مشورت کن ولی پیش از آنکه تصمیم بگیری با چند نفر .

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

کار بزرگ وجود ندارد، به شرطی که آن را به کارهای کوچکتر تقسیم کنیم .

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

انسان همان می شود که اغلب به آن فکر می کند .

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

همواره بیاد داشته باشید آخرین کلید باقیمانده، شاید بازگشاینده قفل در باشد

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

تنها راهی که به شکست می انجامد، تلاش نکردن است .

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

من یاور یقین و عدالتم من زندگی ها خواهم ساخت، من خوشی های بسیار خواهم آورد من ملتم را سربلند ساحت زمین خواهم کرد، زیرا شادمانی او شادمانی من است.

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

عمر شما از زمانی شروع می شود که اختیار سرنوشت خویش را در دست می گیرید .

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

آفتاب به گیاهی حرارت می دهد که سر از خاک بیرون آورده باشد .

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

وقتی زندگی چیز زیادی به شما نمی دهد، بخاطر این است که شما چیز زیادی از آن نخواسته اید .

* * * * * *جملات کوروش کبیر * * * * * *

دشوارترین قدم، همان قدم اول است .

باتو، همه‌ی رنگهای این سرزمین مرا نوازش می‌کند

باتو، آهوان این صحرا دوستان همبازی من‌اند

باتو، کوه ها حامیان وفادار خاندان من‌اند

باتو، زمین گاهواره ای است که مرا در آغوش خود می‌خواباند

ابر، حریری است که برگاهواره ی من کشیده‌اند

و طناب گاهواره ام را مادرم، که در پس این کوه ها همسایه‌ی ماست در دست خویش دارد

باتو، دریا با من مهربانی می‌کند

باتو،  سپیده‌ی هرصبح بر گونه ام بوسه می‌زند

باتو، نسیم هر لحظه گیسوانم را شانه می‌زند

باتو، من با بهار می‌رویم

باتو، من در عطر یاس ها پخش می‌شوم

باتو، من درشیره‌ی هر نبات می‌جوشم

باتو، من در هر شکوفه می‌شکفم

باتو، من در طلوع لبخند می‌زنم، در هر تندر فریاد شوق میکشم، درحلقوم مرغان عاشق

می‌خوانم در غلغل چشمه ها می‌خندم، در نای جویباران زمزمه می‌کنم

باتو، من در روح طبیعت پنهانم

باتو، من بودن را، زندگی را، شوق را، عشق را، زیبایی را، مهربانی پاک خداوندی را می‌نوشم

باتو، من در خلوت این صحرا، درغربت این سرزمین، درسکوت این آسمان، درتنهایی این

بی‌کسی، غرقه‌ی فریاد و خروش و جمعیتم، درختان برادران من‌اند و پرندگان خواهران من‌اند

وگلها کودکان من‌اند و‌اندام هر صخره مردی از خویشان من است و نسیم قاصدان بشارت گوی

من‌اند وب وی باران، بوی پونه، بوی خاک، شاخه ها ی شسته، باران خورده، پاک، همه

خوش‌ترین یادهای من، شیرین ترین یادگارهای من‌اند.

بی تو، من رنگهای این سرزمین را بیگانه می‌بینم

بی تو، رنگهای این سرزمین مرا می‌آزارند

بی تو، آهوان این صحرا گرگان هار من‌اند

بی تو، کوه ها دیوان سیاه و زشت خفته‌اند

بی تو، زمین قبرستان پلید و غبار آلودی است که مرا در خود به کینه می‌فشرد

ابر، کفن سپیدی است که بر گور خاکی من گسترده‌اند

وطناب گهواره ام را از دست مادرم ربوده‌اند و بر گردنم افکنده‌اند

بی تو، دریا گرگی است که آهوی معصوم مرا می‌بلعد

بی تو، پرندگان این سرزمین، سایه های وحشت‌اند و ابابیل بلایند

بی تو، سپیده‌ی هر صبح لبخند نفرت بار دهان جنازه ای است

بی تو، نسیم هر لحظه رنج های خفته را در سرم بیدار می‌کند

بی تو، من با بهار می‌میرم

بی تو، من در عطر یاس ها می‌گریم

بی تو، من در شیره‌ی هر نبات رنج هنوز بودن را و جراحت روزهایی را که همچنان زنده خواهم ماند لمس می‌کنم.

بی تو، من با هر برگ پائیزی می‌افتم. بی تو، من در چنگ طبیعت تنها می‌خشکم

بی تو، من زندگی را، شوق را، بودن را، عشق را، زیبایی را، مهربانی پاک خداوندی را از یادمی‌برم

بی تو، من در خلوت این صحرا، درغربت این سرزمین، در سکوت این آسمان، درتنهایی این بی کسی، نگهبان سکوتم، حاجب درگه نومیدی، راهب معبد خاموشی، سالک راه فراموشی ها، باغ پژمرده‌ی پامال زمستانم.

درختان هر کدام خاطره‌ی رنجی، شبح هر صخره، ابلیسی، دیوی، غولی، گنگ و پرکینه

فروخفته، کمین کرده مرا بر سر راه، باران زمزمه ی گریه در دل من،

بوی پونه،  پیک و پیغامی‌نه برای دل من، بوی خاک، تکرار دعوتی برای خفتن من،

شاخه های غبار گرفته، باد خزانی خورده، پوک، همه تلخ ترین یادهای من، تلخ ترین یادگارهای من‌اند. 

کاش می شد ،روزه سخت سکوت

را، به اغاز سخن، افطار کرد...

کاش می شد ،با پلی از غم گذشت

تا در انسوتر، ترا دیدار کرد...

کاش می شد ،جسم منحوس فراق

تا ابد ،صد مرتبه بر دار کرد...

کاش می شد ،قایقی از جنس کوه

ساخت،با موج قدر پیکار کرد...

کاش می شد ،رفت تا اوج فلک

این قفس،زنجیر را انکار کرد...

کاش می شد ،بین این نامحرمان

قاصدک را، محرم اسرار کرد...

کاش می شد ،نغمه ای شد در گلو

مثل بلبل ،بر لب منقار کرد...

کاش می شد ،لحظه ای پروانه وار

گرد شمعی ،بال و پر،ایثار کرد...

کاش می شد ،از میان لحظه ها

لحظه ای کوتاه را، بسیار کرد...

کاش می شد، با تمرکز،با دعا

روح و جسمی در کنار،احضار کرد...

کاش می شد، انعکاس جمله ای

را میان دره ای ،اصرار کرد...

کاش می شد ،از میان واژه ها

واژه ای را دائما تکرارکرد...

کاش می شد، کنج زندان سکوت

با شهامت، عشق را،اقرار کرد...

در کنار سیب و رازقی عطر عاشقی پیچیده است و من در دنیای ساده ی خود عاشقم.شب یلداست و من دوباره درد فراق دارم

، چه یلدای عاشقانه ای . یاد یار .شبی که صبح نمی شود و دردی که پایان را نمیداند ، چه درد شیرینی.یلدایی که هر لحظه اش سرشار از عشق باشد باید هم بلند ترین شب سال باشد.

کسی که در رویای من گم شده است ، ایا امشب یادهمچون من یاد عشقش دارد؟ دلتنگم ، ای کاش می شد تنهاییم پایان یابد . سکوت میکنم ، میگریم ، فریاد میزنم ، می خندم . در شب بارانی یلدا ، در زیر باران ، می دوم و می ایستم ،چترم را رها میکنم و خودم را در آغوش باران می اندازم و می گریم.امشب بارن پیش من شرمنده شده است.چه یلدای عاشقانه ای ، آری امشب شب یاد است ، شب حسرت ، شب خاطره ، دلتنگی هایم پایان می پذیرد . طبق معمول هر شب ،در رویای خود با معشوقم دیدار میکنم .

و خودم را در آغوش گرمش رها میسازم . چه پایان زیبایی برای یلدای عشق من است.

تقدیم به یگانه حاکم سرزمین قلبم

نگاهت همچو تیری حامل زهر عشق عمق وجودم را نشانه گرفت . چه خوب کمانداری . تیر عشقت ، حصار قلبم را شکست و از آن دم تو شدی موضوع تمام انشا ها و خاطره های قلبم . چه زهر شیرینی بود . تمام وجودم را به وجد آورد . با اینکه زهرعشقت درد جدایی دارد ولی همین درد نیز شیرین است . نمیدانم که میدانی یا که نه که نگاهت در دلم نشسته است و از آن پس دیگر هیچ چیز جز نگاهت در خاطرم نمی ماند. ای کاش بدانی و بفهمی که لحظه لحظه ی نبودنت را پشت سر گذاشتن  چقدر دشوار است . این لحظات فراق از من ایوب می سازد.به امید روزی که این فاصله ها از بین برود ، بــــــــــــــــــــــدرود

برای زندگیم هنوز بهانه ای ندارم ، شاید در آینده بهانه ای باشد.کاش غصه تموم می شد و تنها نمی ماندم اگر کسی در کنارم بود،شاید بهانه ای برایم بود تا زنده بمانم و زندگی کنم. میگویند : زندگی زیباست .میگویم:اگر چه زندگی زیباست اما برای چه زیباست؟برای که زیباست؟با که زیباست؟چه بهانه ای برای زندگی داشته باشم ؟ غرق در غم هایم شوم ، در گوشه ای بنشینم و شعر بگویم برای کسی که در کنارم نیست ؟هر روزم تکراریست . چه کسی تکرار را دوست دارد؟ زندگیم دیگر دشت غم است . به شعله هایم می نگرم، شمعی نیمه جانم و درگیر دردی شدم که تمامی ندارد و مرا با آتش خود ذوب میکند.نفس های اخرم است.اگر یک بهانه هم برای زندگی داشتم این هزاران بهانه برای مرگ را فراموش میکردم . ولی افســــــــــــــــــوس

آهنگ بسیار زیبای معین به اسم مردم

من که خودم وقتی دانلودش کردم خیلی لذت بردم خواستم بزارم تا شما هم دانلود کنین و لذت ببرین

این آهنگ با بالاترین کیفیت تقدیم به دوستای عزیزم

برای دانلود به ادامه مطلب برید لطفا