اینجا سرزمین شام است... اشکهایم بی اختیار سرازیر است. پدر و مادر این دخترک را جلوی چشمهایش سر بریده اند؛

به جرم حبّ علی و آل علی (علیهم السلام)، مدعیان دین و دیانت، مدعیان اسلام محمّدی، مدعیان خدا، مدعیان سنت.

اینها مسلمان اند؟... هیچ حیوانی به حیوانی نمیدارد روا/ آنچه این نامردمان با جان انسان میکنند.

سالها پیش خوانده بودم که در نزدیکی ظهور شیعیان به جرم عقیده شان کشتار میشوند و حالا دارم به چشم میبینم.

اینها فرزندان آل امیه و آل زیاد اند، فرزندان هند جگرخوارند اینها. اینها به اعمال پدرانشان در کربلا راضی اند و پیرو همانها؛

و همینها هستند که وقت ظهور در مقابل امام حق می ایستند و هلاک میشوند.

آری اینجا سرزمین شام است و ننگ بر آنها که با عمل و گفتارشان مهر تایید براین جنایتها میزنند و خون به دل حجت خدا میکنند.

    اینجا شام است... زیر لب زمزمه میکنم: قد خمیده، سه ساله چی دیده؟ سرهای بریده رو تو نینوا/ بوی خون و قدهای کمون و زلف پریشون وکرب و بلا...

     ریحانه را در آغوش میگیرم، گریه میکند... من هم.

   ______________________________________
   - اواخر ماه رمضان از آقای مکارم شیرازی شنیدم که میگفت تکفیری ها در سوریه 120 کودک و 300 زن را سر بریده اند؛

کسی میگفت عکسها یا فیلمش را در نت دیده است. آن روز هم که شنیدم حالم بد شده بود.

    - فقط میتوانیم همدردی کنیم

    - فقط نامت رقیه نبود

نظرات شما عزیزان:

ali

ساعت2:09---20 آبان 1392

[وب سایت]

salam ina kiyan khodaya

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: